Over mij
Ik ben Ingrid van Bennekom, geboren in 1966. Ik woon samen met Jan en onze twee dochters in Rotterdam. Daarnaast mag ik genieten van twee ‘bonus’ dochters en twee ‘bonus’ kleindochters.
Mijn ouders en grootouders van beide kanten waren Rotterdamse ondernemers. Opa en oma woonden vroeger bij ons in. Pas achteraf realiseer ik me hoezeer ik gevormd ben door de sporen van de oorlog, de Rotterdamse cultuur, het warme gezin van herkomst en de rol die ik had in dit gezin als ’zonnetje in huis’.
Zo leerde ik met grote dankbaarheid aanpakken om de toekomst beter te laten zijn dan het verleden. Met rotsvast vertrouwen in de toekomst en vanzelfsprekendheid om mezelf op te offeren voor een ander. Dat werd mij met de paplepel ingegeven. Ook de Rotterdamse cultuur typeert mij goed: ‘niet lullen maar poetsen’ en het (zonder waardeoordeel) verwelkomen van verschillende meningen en gewoontes (‘iedere gek heeft zijn gebrek’, zei mijn opa altijd).
Ik vind het fijn om écht contact te maken met mensen. Om hen te zien, te horen en te erkennen. Liefdevol en betrokken.
Zeven vrouwen achter mij in lijn
Moeder, Grootmoeder, Grootmoeders moeder en verder
Vrouwen uit wie ik geboren ben
Ga, zeggen ze
Verder dan onze gevangenheid
Tijd is nu
Door ons
In jou
(Gerdine Smit)
Mijn verhaal
Net als jij ben ik uitdagingen tegengekomen op mijn pad. Een echtscheiding bijvoorbeeld, ziektes en overlijdens van dierbaren, een zwangerschap die niet goed afliep, een dreiging op het gebied van gezondheid en het verlies van mijn baan.
Ik heb ontdekt hoe snel ik in die situaties terug viel (en nog steeds) op mijn ‘fabrieksinstellingen’. Voortgekomen uit het systeem van herkomst: niet stilstaan bij verlies maar direct overgaan tot actie. ’Sterk’ zijn en het snel en vooral zelf willen oplossen. Graag de ander helpen, ook als het ten koste gaat van mezelf.
Tot er een moment kwam dat ik voelde: zo kan het niet langer. En: zo wil ik het mijn kinderen niet voordoen. Ik had mijn boosheid, angst en verdriet toe te laten en het verlies te voelen, waardoor ik het als wegwijzer kon gebruiken. Toen kon ik van mijn verlies mijn perspectief maken. Ik ben er mijn werk van gaan maken door collega’s te begeleiden die hun baan verliezen en ik heb me ontwikkeld tot rouw- en verliesbegeleider (opgeleid bij Land van Rouw). Daarnaast ben ik mijn praktijk Lieve Lasten gestart om mensen te begeleiden bij verschillende thema’s gerelateerd aan liefde en verlies en op diepere lagen van rouwverwerking, bijvoorbeeld wanneer oorzaken onduidelijk zijn of diep weggestopt.
Door met mildheid en liefde de aandacht en erkenning te geven aan het verleden ontstaat er ruimte en verlichting in het heden. Ik vind dit magisch mooi om te doen en elke dag voel ik me dankbaar dat ik mensen tot steun mag zijn op een kwetsbaar of ingrijpend moment van hun leven.
Dit zijn mijn drijfveren en overtuigingen:
-
Ieder mens verdient het om gezien, gehoord en erkend te worden.
-
We hebben het nodig ergens bij te horen en ertoe te doen.
-
Iedereen beschikt over veerkracht om met moeilijke situaties om te gaan. Maar soms lukt dat even niet alleen, dan kan een tijdelijke steun helpen om er weer bovenop te komen.
-
Veerkracht wordt versterkt door het (re-)activeren van hulpbronnen.
-
Echt contact ontstaat wanneer je luistert met een open hart, zonder oordeel.
-
Van verlies naar perspectief: de plek van verwonding is de plek van de bevruchting.
Een symbolische weergave van
een doorkijkje in mijn familiesysteem
Leren is ontrouw worden (Bibi Schreuder)
Eén van de opdrachten in mijn opleiding was om mijn rouwlandschap te presenteren in de vorm van een levensaffiche. Zo is deze afbeelding tot stand gekomen:
De inktvissen (die zichzelf opofferen voor hun jongen) staan symbool voor veel van mijn voorouders, die uit loyaliteit trouw bleven aan zelfopofferende patronen in het familiesysteem.
De zeemeeuw (die kiest voor haar vrijheid) staat symbool voor één voorouder, die tegen onze normen en waarden in ging door vooral eigen dromen na te jagen, ten koste van haar gezin. Dient zij als mijn leermeester om schuld te aanvaarden en verantwoordelijkheid te dragen in het kiezen van mijn eigen pad?
Het koraal (geeft licht in het donker en is een schuilplaats voor vissen in nood) staat symbool voor mijzelf, hier en nu. Van jongs af aan is mijn rol als ‘zonnetje in huis’ bekrachtigd. In het contact ben ik graag en snel bij de ander om hen te kunnen ‘verlichten’.
De zeepaardjes (die zich verbonden voelen met de stroom maar vrijheid voelen eigen keuzes te maken) staan symbool voor hoe ik hoop dat onze kinderen zich mogen ontwikkelen: verbonden (niet gebonden) met het familiesysteem met de vrijheid om eigen keuzes te maken en passende verantwoordelijkheden te dragen.
Illustratie: Myrte de Vries
Mijn opleidingen
1-jarige Therapeutische vervolgopleiding 'werken met gestolde rouw' (2021-2022, Land van Rouw)
Docenten: Sabine Noten en Wim van Lent
Gastdocenten: Wibe Veenbaas, Gwen Timmer, Ingrid Dykstra, Margriet Wentink, Jan Kortie
Verlies in Beeld (2022, Machteld Lavell & Petra de Vreede, Expertisecentrum Omgaan met Verlies)
2-jarige post-HBO opleiding Omgaan met Verlies (Land van Rouw)
Docenten: Wim van Lent en Mariska van Veenen
Gastdocenten: Riet Fiddelaers-Jaspers, Jan Ruigrok, Gijs Visser, Tanja van Roosmalen
Ontwerp je eigen workshop (2020, Gwen Timmer)
Verbinding in Verlies (2020, An Hooghe)
Mamatrauma (2019, Margriet Wentink)
Vonken van Verlangen (2019, Wibe Veenbaas, Expertisecentrum Omgaan met Verlies)
Professioneel begeleiden bij Verlies (2019, School voor Transitie)
Essentials of Secure Base leiderschap (2018, School voor Transitie)
4-jarige HBO Personeel & Arbeid (2001, Haagse Hogeschool)
