Verlies uit het verleden (kindertijd)
Bijvoorbeeld door: Ouders met psychische of verslavingsproblematiek, afwezigheid van ouders (door werk, scheiding, ziekte of overlijden) of door verwaarlozing, misbruik of gepest zijn.
Vanaf de conceptie tot ongeveer 4 jaar kan er iets zijn voorgevallen waar je zelf geen herinnering aan hebt. Maar die herinnering kan wel zijn opgeslagen in je lijf. Als kind van die leeftijd ben je juist zeer sensitief en sla je prikkels op in je lijf. Daarom speelt ook de hechting met ouders (vooral met je moeder) een grote rol in de menselijke ontwikkeling.
Wanneer jouw moeder (of haar moeder) een trauma heeft meegemaakt, is de kans groot dat ze hier onbewust iets van heeft doorgegeven aan jou als kind. Alleen al doordat ze mentaal mogelijk minder beschikbaar was.
Als kind voel je feilloos aan wat er speelt en ga je zorgen voor je (ene of beide) ouders.
Hier zijn vaak kwaliteiten uit ontstaan (zoals een antenne voor de gevoelens van anderen) maar deze kwaliteiten kennen ook een keerzijde: je bent meer verantwoordelijkheid gaan dragen dan bij jouw leeftijd hoorde. Of je bent meer gefocust geraakt op de buitenwereld, waardoor je het contact met je eigen behoeftes verloren kan zijn.
Een actuele gebeurtenis kan zo’n ervaring uit je kindertijd wakker maken in je lijf. Omdat je je niet bewust bent van wat gebeurde in je jongste kinderjaren is het moeilijk de signalen van je lijf te verklaren. Met oefeningen kunnen we de signalen vaak spelenderwijs samen herleiden.
Met behulp van deze inzichten voorkom je bovendien dat je bepaalde patronen doorgeeft aan volgende generaties.
Omkijken? Liever niet
Want kijken, écht kijken,
Doet pijn. Je voelt weer
Hoe het was, de pijn, het gemis
---
En als het moet, dan maar
gewapend als beton, met
Droge ogen, zonder jou erbij.
(Hans Stolp)